Theatrale performance Rijtijd van Peter Zegveld met Poet Stunt
Op het perron komen een lijkwagen en een kinderwagen langzaam bij elkaar. Peter zingt over terugkijken op je leven een emotioneel lied.
Tekst Rijtijd – Peter Zegveld
Begint totaal onwetend
De koek die kan niet op
Je voelt niet dat het regent
Geluk tikt op je kop
Dan merk je dat je nat wordt
Je groeit van klein naar groot
Opa wordt niet beter
Je cavia gaat dood
Refrein:
Alles is maar even
Begin heeft ook een end
Eens zal het zo wezen
Dat je er niet meer bent
Je komt hier even buurten
Je loopt jouw stukje mee
Op jou gaat eens het licht uit
Jij doe niet meer mee
Ieder heeft een kaartje
Ieder rijdt zijn rit
‘T is wanneer je uitstapt
Of blijft zitten waar je zit
Refrein.
Begint met kleine dingen
Een korstje wil niet dicht
Je haar wordt alsmaar maar dunner
Het licht is veel te licht
Vrienden overlijden
Ik hoor niet wat je zegt
Lekken bij het plassen
De rug is niet meer recht
Je schuifelt laatste stukje
Naar de rand van je bestaan
En kijkt nog één keer om
Is het goed gedaan?
Refrein.
