Anne van Delft maakt met haar collega Peet van Duijnhoven onder de titel Opgewekt blaffen een serie fotoportretten van ‘ogen en oren’ van de Cruquiusbuurt, de hondenbezitters. Zij worden tevens gevraagd mee te doen aan een schrijfcursus waarin hun opmerkelijkste belevenissen omgezet worden in zogenaamde twaiku’s, een twittertekst in de vorm van een dubbel haiku. De twaiku’s worden twee maal gepresenteerd in een voorstelling, eenmaal exclusief voor hondenbezitters.
tentoonstelling
Een foto- en verhalenproject van De verhalenwinkel . Anne van Delft en Peet van Duijnhoven maken een serie fotoportretten van de “ogen en oren” van de Cruquiusbuurt; de hondenbezitters. Wie zijn deze bazen en hun honden, wat is hun verhaal?
Joek
’s Ochtends lopen we langs de kalenderpanden en weer terug, dat is de korte route. ’s Avonds gaan we hier achterlangs bij het spoor. In het weekend naar het Flevopark of naar het strand. Hij kan lekker loslopen, want hij luistert super-goed. Het is een sociale hond. Hij wordt alleen een beetje doof. Hij is nu twaalf jaar
Hij van van mijn vriend zijn vorige vrouw. Dit is zijn vijfde adres. Heel vroeger is hij mishandeld. De buurvrouw van zijn baasje zag het en heeft hem snel meegesmokkeld. Ze bond hem aan een schoolhek vast met een briefje erbij. En toen is hij door iemand meegenomen.
Joek gaat met iedereen goed om behalve met poedels. Dalmatiërs vindt hij het einde, daar is hij verliefd op. Thuis hebben we twee katten. Die vinden hem geweldig, die gaan met hem knuffelen.Opgewekt blaffen
